A lingua galega na Idade Media

O galego, lingua románica. Breve historia do seu nacemento.

A nosa lingua no primeiro terzo do século XX.

CORRELINGUA 2018, A LINGUA NON PARA!

Con esta preciosa pancarta realizada polos alumnos e alumnas de 3º de ESO, festexamos a maioría de idade oficial do Correlingua cuxo lema foi este ano, A lingua non para! Unha edición moi, moi especial, ben sabedes o motivo...
Que nada e ninguén pare a nosa lingua!

BOLETÍN ROSALIANO

Velaquí tedes un cuestionario no que tedes que ler e analizar algúns dos poemas máis coñecidos de Rosalía de Castro. Aproveitade as presentacións que preparastes e o material que xuntastes en Pinterest como axuda para realizalo. 
Premede na palabra cuestionario e comezade. Non esquezades envialo!

OS SÉCULOS ESCUROS

Para que vos fagades unha idea rápida e clara sobre esta etapa da historia da nosa lingua e cultura realizamos este vídeo estupendamente narrado coas voces dalgúns alumnos e alumnas de 3º de ESO. A seguir teredes que responder a este cuestionario. Que vos preste!

TEST CUNQUEIRIANO

http://www.cifpcarlosoroza.es/?p=319

Canto sabedes sobre o xenio literario de Álvaro Cunqueiro?

Comprobádeo neste quid e divertídevos.

Xa temos o nº 9 de PETISCOS!

Xa saíu o número 9 da nosa revista escolar Petiscos! Desta volta é unha revista 100% literaria e creativa e esperamos que vos guste. Temos moitos talentos artísticos e literarios agochados no instituto e nós sen sabelo... 🎨📝 Moitas grazas aos compañeiros e compañeiras que colaborastes na revista, facilitando material, analizando unha obra literaria ou na coordinación dalgúns traballos. Desexamos que o pasedes moi ben léndoa. De momento podédela ver en liña. De cara á primavera 🌷🌹🌻🌼 teremos as edicións impresas.

Ilustramos a Amado Carballo

Verónica Luna Méndez, de 4º de ESO foi a primeira en animarse a ilustrar un poema. Aproveitando que estabamos co tema das avangardas galegas, realizou esta versión acrílica do poema Lúa de Luís Amado Carballo, igual que o apelido da artista.
Quedoulle precioso.

A Lúa é velliña,

de brancos cabelos

de enrugas de ouro                           

e de olliños cegos.

Érguese do leito 

das foulas do mar

palpando os espazos

para camiñar.

Anda polo mundo

sen ver a onde vai                                      

pois as estreliñas

lévana da man.

Envolveita en néboas

hase de abrigar

pois como vai vella

tense que coidar.

Cando na outa noite

brúa o temporal

a lúa entre as tebras

tápase a tremar,

E así que o mal tempo

amainando vai

asoma a faciana

e espalla o luar.